Opkiktoer 2022

Eric van den Berg was in 2022 voor het eerst mee. Een goed gebruik is dan het (mogen) schrijven van een verslag.
Inmiddels heeft Eric zijn verslag aangeleverd, hieronder lees je zijn belevenissen..

Hallo Mede Opkikkers,

Het is al weer even geleden dat we in Italië de bergen aan het verkennen waren. Nou ja verkennen, onveilig maken haha. Maar ik kijk er nog steeds met een smile op terug. En waarom een enorme smile zal ik eens uit de doeken doen.

Het begint allemaal met een Er was eens....
Een idee haha om samen met een vriend (Marco) een weekendje Luxemburg te doen.

Maar na het zien van wat beelden van vorig jaar met de app Relive, stelde ik voor om een weekend Luxemburg in te ruilen voor een weekje Italië. Na lang wegen en wikken (niet dus) zei hij ja, is goed doen we. Zo gezegd, zo gedaan. Wij gaan naar Italië. Naarmate de datum steeds dichter bij komt moet je ook nog van alles regelen. Motor moet tiptop zijn, bagage moet mee! Voordeel was dat ik alles kon uittesten op het pinksterweekend, mooie generale. En het was in het mooie Luxemburg dus een goede test.
Alleen iedereen had het over bandjes blablabla. Ik kan jullie nu al melden niks aan de hand met die bandjes, hebben het uitstekend gedaan en volgehouden, maar het is idd wel een aanslag op je banden. Ze slijten toch harder dan gewoon toeren in Nederland.
Omdat het eerste hotel nabij Stuttgart ligt, besloten om die etappe in 2 dagen te doen, via Luxemburg. Mooie route uitgezet via Klein Zwitserland naar een hotel aan de Moezel.

11 juni 2022 Dag van vertrek

Zo de dag is aangekomen om de motor de sporen te geven en richting Italië te vertrekken. Ik zou mijn medemotorrijder ontmoeten bij de grensovergang te Hazeldonk. En vandaar zouden we het eerste stuk naar Namen rijden over de snelweg. Waarna we bij Bastenaken over de grens gaan en de route in Luxemburg oppakken.
In Bastenaken even een koffiestop en de innerlijke mens verzorgen. Wat is Luxemburg toch mooi. Goede wegen en mooie uitzichten en dan te bedenken dat het alleen maar beter wordt. Na een uurtje of 4 door heuvels te hebben gereden steken we de grens over naar het dorpje Schliech waar ons eerste hotel zat.

Een andere Opkikker (Ad) zat ondertussen een hotel een stukje verder en zou morgen naar ons hotel rijden om daarna gezamenlijk naar het hotel te rijden waar iedereen van de Opkiktoer zich verzamelde.

Na een heerlijke schnitzel en een grote, oke 2 grote weizenbier, was het tijd om te rusten en lekker te gaan slapen.

12 juni 2022 Opkiktoer begint, naar Bad Boll

Zo heerlijk geslapen en klaar voor de lange tocht naar het Opkikhotel in de plaats Bad Boll. Na ons ontbijt klaarmaken voor vertrek en Ad opwachten. Hij is er eerder dan wij klaar zijn en na alles goed vastgemaakt te hebben gaan we op pad.
De routes die we rijden zijn van tevoren gemaakt door de organisatie van de Opkiktoer. De route gaat langs mooie Duitse dorpen en veel al over mooie en glooiende landwegen. Heerlijk om doorheen te rijden. Halverwege de route ongeveer ontmoeten we weer een andere Opkikker, Menno. Hij is 's ochtends vroeg vertrokken van zijn huis en doet de rit in een keer, bikkel. Het zijn vanaf de grens met Nederland toch een 616 km's. Ook hij haakt aan en we rijden gezamenlijk op naar het hotel. In een dorpje de mens verwennen met een heerlijke flammkuchen en hup we gaan weer.
Laatste stuk gaat over de snelweg waar je weer eens lekker ongelimiteerd het gas open kan trekken. Heerlijk om dat af en toe toch eens te kunnen doen, zonder dat gelijk de hoofdprijs aan boetes kost. Laatste stukje gaat weer binnendoor en tanken nog even voor we het hotel opzoeken. Altijd beginnen met een volle tank is de regel.

Het hotel ligt wat verscholen, maar is een mooie accommodatie. De parkeerplaats vult zich al snel met motoren die overal vandaan komen. En zijn veel verschillende motoren: Aprilia's, KTM, BMW, Kawasaki, Ducati's, Yamaha en zelfs een Harley Davidson.

Sommige zelfs flink aangepast. Totaal 38 stuks volgens mij. Niet iedereen kwam op de motor, sommige zijn met de auto en nemen de motor mee op een kar. Die blijven dan achter bij het hotel, daar is allemaal voor gezorgd door de organisatie. En niet te vergeten een Alfa Romeo cabrio van een van de organisatoren, Ronald en zijn vrouw Anja. De reden zal ik achterwege laten, daar is al genoeg over gezegd.
Ook is er weer een ontmoeting met Maurice, die ook meerijdt. Voor de mensen die niet weten wie al deze mensen zijn, dit zijn leden van de motorclub MC de Fendert, waar ik ook lid van ben.

Zo ben ik in contact gekomen met de Opkiktoer, door alle verhalen die er over verteld worden binnen de vereniging. Mond op mond reclame is de beste reclame die er is, toch!

Nadat de motoren weg gezet zijn is het eerst tijd voor een biertje.

Welverdiend overigens want het was echt een lange tocht en dan moet het allemaal eigenlijk nog beginnen. Na we onze sleutels van onze hotelkamer te hebben gekregen, gaan we na een welverdiende douche ons weer begeven tussen de mede motorrijders. Sommige kennen elkaar al wat langer en zien elkaar elk jaar weer. Dan is het tijd om aan tafel te gaan voor het diner. Vooraf moest je opgeven wat je wilde eten en dat was lekker en goed. Een van de organisatoren, Ronald, neemt het woord voor een speech. Welkom en succes want het wordt blijkbaar mooi weer (niet de eerste dag) en vraagt aan de nieuwelingen om zich voor te stellen en wat je rijdt. Na het eten gaat iedereen even motoren bekijken en is het net als altijd dikke banden praat. Omdat er morgen een best pittige tocht op de rol staat gaan we maar vroeg naar ons bedje toe.

13 juni 2022 Bad Boll naar Kurtinig

Zo vroeg het wekkertje want vandaag gaan we naar Italië. Maar dat wisten we al en anders staat het op je T-shirt die je van de organisatie krijgt. De tekst op het Italiaans-blauwe T-shirt is duidelijk. Ik hoef geen therapie. Ik moet gewoon naar Italië.

Schept wel een band iedereen in het zelfde T-shirt.

Maar goed ontbijten, inpakken en wegwezen en hup naar Italië. Er staan vandaag 449 km op ons te wachten met de eerste hoogtemeters en een mooie pas, de Timmelsjoch (2474mtr) hoog. Er wordt ons van tevoren gezegd dat als je motor te veel lawaai maakt, je beter niet door Tirol kan rijden wegens kans op een boete. Op het frame staat wat je motor in dB produceert.

In mijn geval 92dB dus ik kan gelukkig gewoon door Tirol. We vertrekken en het gaat wederom door Duitse dorpen en over bochtige landwegen.

We steken de grens van Duitsland over naar Oostenrijk en de eerste bergen doemen in de verte al op. Blijft een mooi gezicht. Na eerst wat heuvels, voor Nederlandse begrippen al bergen, doemen de echt grote jongens op. Het klimmen begint, eerst met de Hahntennjochstrasse.

Heerlijk is het om elke haarspeldbocht lekker aan te vallen. Dan volgt de klim naar de Timmelsjoch. Eenmaal boven kom je bij een toeristische aangelegenheid. Een mooi stopmomentje. Uiteraard kijken in het dal en een foto bij het bekende bord van het Top Mountain Motorcycle Museum.

Na tol betaald te hebben en de sticker in ontvangst genomen te hebben, gaat het verder de berg op, ook verder de wolken in, wat het zicht soms bemoeilijkt. Als er dan ook nog een Porsche met je wil gaan racen, bergop, merk ik dat het soms toch te hard gaat en dan zal je jezelf moeten beheersen. Sommige van ons geven gewoon nog een beetje extra gas en dan wint een Porsche (overdreven VW Kever) het toch echt niet van een KTM SuperDuke GT.

Boven op de berg nog even een paar foto's van de grens met Italië en dan het laatste stuk naar Kurtinig. Dat plaatsje ligt in het dal onder de grote stad Bozen (Bolzano). Het ligt in de provincie Zuid-Tirol. Het mag dan Italië zijn, maar iedereen praat Duits en is eigenlijk Oostenrijks minded. Je rijdt door de wijngaarden naar Hotel Teutschhaus. .
Een hotel gericht op motorvakanties. Zeer mooie locatie. Het hotel is verdeeld over verschillende gebouwen met een hoofdgebouw met een terras waar je uiteraard kan genieten van lekker Weizenbier en wijn. Echt een toplocatie. De motoren konden we gelukkig iets verderop onder een afdak kwijt. Veilig tegen de natuurelementen. Grote kamers. Eten was in buffetvorm en altijd meer dan genoeg. Na het eten was het al heel snel tijd om het bed weer eens op te zoeken. Volgende dag staat er weer een pittig toertje op de agenda. Veel klimmen en hoogte meters.

14 juni 2022 Kurtinig-Merano-Kurtinig (289 km)

Zo wederom vroeg het wekkertje. Elke dag beginnen we met rijden om half 9. Vroeg denk je, ja maar je hebt de tijd ook nodig. Soms ben je echt pas om half 6 terug en dan moet je echt doorrijden. Na een goed ontbijtbuffet met wederom genoeg keuze, vertrekken we richting de Dolomieten.

Eerste stukje ga je het dal door en dan via de bergtoppen naar Bolzano, wat je ook zeer goed ziet liggen vanaf de bergtoppen. Onderweg naar Bolzano krijgt een van de Opkikkers pech met zijn motorfiets. De motor doet niets meer. Een hele nieuwe motor en wat blijkt het zit in de bekabeling. Niets aan te doen in Italië. Helaas voor hem moet hij alles regelen om naar huis te gaan. (Een tip voor mensen die de Opkiktoer gaan doen: zorg dat je alles goed geregeld hebt zodat je altijd terug naar Nederland kan en je motor ook op transport kan). Gelukkig voor hem, na een hoop gedoe was alles in orde, maar jammer dat je niet door kan.

De Opkiktoer gaat verder en richting Merano. De ene bocht na de andere, haarspeldbochten, goede wegen, kleine wegen, bergpaden, Echt je komt op plaatsen waar je nooit naar toe zou gaan.
Om vervolgens voldaan weer in je hotel terug te komen waar weer een heerlijk bier koud staat en het gezelschap nog even napraat over de dag van vandaag. En je weer zorgeloos aan het diner kan beginnen. Dag is sneller om dan je denkt en moe maar voldaan ga je weer heerlijk slapen om uitgerust aan de volgende dag te beginnen. Rust heb je echt nodig.

15 juni 2022 Kurtinig-Sellagruppe-Kurtinig (353 km)

Deze dag staan de echt hoge toppen van de Dolomieten op het programma. De route gaat richting Cortina d'Ampezzo, een voormalig Olympisch wintersportdorp.
Normaal vertrekken we met 4 motorrijders, maar vandaag gaan Marco en Menno niet mee. Ze gaan wel motorrijden maar een andere route met minder klimwerk. Dat kan ook gewoon iedereen kan doen wat hij leuk vindt. Niets hoeft, alles mag. Dat is ook wel mooi je bent niet verplicht om te rijden. Maurice bijvoorbeeld gaat een stukje wandelen. Maar Ad en ik gaan heerlijk de bergen in.

Het leuke is dat iedereen in zijn eigen groepje rijd en je komt elkaar onderweg eigenlijk constant tegen. De ene keer zwaait men. De andere keer komen ze alleen op het achterwiel voorbij. Soms zit je rustig ergens op een terras en wordt je om de oren gereden door de snelle jongens die daarna het dal inschieten, waaruit je aan het geluid hoort dat er nog flink gas gegeven wordt. Mooi man.

Ad en ik rijden lekker door en stoppen regelmatig om te genieten van de omgeving. Wat een indrukwekkende rotspartijen en bergoversteken. We hebben deze dag over de Venetostrade gereden met bijv. de Passo Falzarego overgestoken (2105mtr), langs Monte Civetta enzo gewoon schitterend.
Na weer een dagje sturen heelhuids terug gekomen terug bij het hotel waar we weer genieten van...... Juist bier en lekker eten en uiteraard weer goed gezelschap.

16 juni 2022 Kurtinig-Lago di Garda-Kurtinig (318km)

Weer een nieuwe dag, weer mooi weer, weer een goed ontbijt (ja energie heb je nodig), weer goed gemutst, kortom weer een leuke dag om weer een stukje motor te gaan rijden. Jaja de laatste dag weer in het mooie Italië. Half 9 weer vertrekken en nu richting het Gardameer.

Om het kort te houden weer bocht na bocht, weer berg op en over en het dal weer in tot je uitkomt bij de noordkant van het Gardameer. Heel veel toeristen die genieten van het heerlijke zwemwater. Wij genieten ook van water maar dan om het vocht aan te vullen. Het is in het dal 40 graden. Ik hoef hier niemand uit te leggen dat dat in je zwarte pak (veiligheid No1) heel heet is en dat het zweet in je bilnaad stroomt en je blij bent dat je weer de bergen in gaat omdat het daar gewoon 15 graden kouder is.
Maar het was ondanks de warmte weer de moeite waard en heel jammer dat we morgen alweer richting huis gaan. Het houdt een keertje op. De laatste avond in het mooie Italië is zoals elke avond in Italië, gezellig en leuk met weer de mooiste verhalen over de rit van vandaag.

17 juni 2022 Kurtinig-Bad Boll (478 km)

Na een wat korter nachtje, is dat wekkertje heel vroeg. Maar met goede zin en een ervaring rijker, pakken we alles in en gaan we ons voorbereiden voor de rit richting het hotel in Duitsland waar we begonnen zijn.

De route volgt alleen een ander traject. Via de Brennerpas gaan we van Italië Oostenrijk in. Waarna een route volgt die over glooiend Duitsland gaat. Heel anders dan al die bergen. Maar ook hier moet je zeer goed opletten en volgt de ene bocht na de andere, maar dan van die lange bochten en geen korte bochten. Kan je vertellen dat het er soms toch snel aan toe gaat, maar in de dorpen gaat de snelheid er helemaal uit. Super om te doen.

Eenmaal aangekomen in het hotel staat er weer een goed diner te wachten. Hier wordt de Opkiktoer 2022 afgesloten met een voor de mensen welbekende speech van Menno. Die duidelijk een mening heeft waar we volgend jaar naar toe zouden moeten gaan en de organisatie bedankt voor de goede zorgen en mooie routes.

18 juni 2022 Bad Boll-Nederland (611 km en de rest naar huis)

De reis naar huis is aangekomen. Je kan na een week sturen geen bocht meer zien en je bent blij dat de weg ook eens recht is. NOT. Je krijgt 2 opties. Of je gaat via een route binnendoor naar huis of je neemt de snelweg. Wij kozen voor het laatste. Het is 611km naar de grens en dan moet je nog voor sommige 150km naar huis. Das best lang en thuis zitten er ook mensen te wachten om je ook weer te zien en je sterke verhalen aan te horen. Ze zijn gewoon blij dat je weer veilig thuis bent.

Wij begonnen aan de tocht en na de eerste tankstop namen we afscheid van Menno. Wij reden langs Venlo Nederland binnen en namen afscheid van elkaar in Gilze. Iedereen weer opgesplitst en uiteindelijk veilig thuis en 3500 km bijgeschreven op de motor en pijn in mijn kont, want het was ook een lange zit.

Ik wil de organisatie van de Opkiktoer, die dit mogelijk maken, bedanken voor de mooie routes, de prima locaties, goede hotels en het vele werk wat er toch in gaat zitten. Jullie rijden ook zelf mee dus dat is extra genieten. Echt een aanrader voor elke liefhebber van motorrijden, om de Opkiktoer een keer te beleven. Namens iedereen bedankt en wie weet tot volgend jaar.
Mede Opkikkers bedankt voor de gezelligheid en voor de goede tijd in Italië.
Groetjes Eric.

Meerijden?

Ook in 2023 is er weer een Opkiktoer! Begin december sturen we de bij ons bekende toerders bericht. Wil je ook uitgenodigd worden, stuur dan een mailtje naar de Mogelijkmakers:

De verslagen en de foto´s van de 2002 , 2003 , 2004 , 2005 , 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 , 2018 , 2019 , 2020 en 2021 toer geven je een indruk van wat je te wachten staat!