Opkiktoer 2016


lekker rijden nog meer lekkers hairpinnetje

Alweer een poos geleden hebben we de toer van 2016 gereden. Patrick Raaijmakers en (alweer) Sjacco van Kouteren hebben mooie verslagen geschreven!

We hebben foto's van Menno W, Sjoerd de V, Erik E, Martin van de S en natuurlijk Sjacco: Opkiktoer 2016 de foto's
Rudy heeft een mooie impressie gemaakt, je vindt em hier: Rudy filmpt!


Patrick's verslag
Sjacco's verslag

Vooraf

Ook dit jaar hebben een paar MC de Fendert leden de Opkiktoer verreden. Deze werd voor de 15e keer gehouden en zou een speciaal tintje krijgen, nou dat speciaal tintje kregen we!!! In de vorm van sneeuw!!! Ik was toch al op wintersport geweest?

Zondag 24 april

Officieel begint de toer pas op maandag 25 april, maar om nu op zondag op de bank te gaan zitten en maandag voor dag en dauw te vertrekken hadden we niet zoveel zin in.
Leuk hotelletje geboekt in Manderscheid waar ik wel vaker kom. En een leuke route ernaar toe uitgezet zodat we een mooi toer dagje ervan konden maken. Rond een uurtje of tien verzamelden we ( Jan van Sprundel, Ad van de Klundert en ik natuurlijk) bij de Wouwse tol om met een gangetje naar het benzine station te rijden tussen Luik / Verviers waar we Bas Speksnijder zouden oppikken.

De weersvoorspellingen waren niet echt optimistisch maar op een goede bui bij Antwerpen na, hebben we het redelijk droog gehouden tot aan het benzinestation. We waren 20 minuten te vroeg, maar nog geen 5 minuten later hoorden we al een dikke 2 cilinder aankomen, en inderdaad daar was Bas al. Snel onze tanken vullen met dat overheerlijke sap voor onze brommers en gauw doorrijden.

De mooie weggetjes in de Ardennen opzoeken richting Luxemburg. Gelukkig dat we op tijd vertrokken waren, want voor Luxemburg begon het te sneeuwen, niet zo'n beetje ook. Dat voorspelt veel goeds voor de rest van de week! Glibberend de Ardennen uitgekomen door Luxemburg zodat we rond een uurtje of 5 lekker een pilsje konden nuttigen bij Ad en Nelly van het hotel Am Ceresplatz. Intussen waren en kwamen er nog meer opkikkers naar het hotel, want die hadden ook vernomen dat we er sliepen en hadden gauw ook een plaatsje gereserveerd.
Sommigen moesten zelfs in het hotel ertegenover slapen, want het zat vol. Ook waren er diverse opkikkers die ergens anders een onderkomen hadden gevonden om te overnachten. Sneeuwval in de Ardennen, dat belooft niet veel goeds voor van de week!!!!

Altijd vrolijk die Jan...

Dag 1

Uiteraard de weersberichten goed in de gaten gehouden te hebben toch maar besloten om maandag vroeg te vertrekken. Van enthousiastme werd ik om 02.30u wakker, toen maar gelijk opgestaan zodat ik alle tijd had die dag.

4 graden was het bij vertrek, niet wetende wat er nog allemaal op m'n pad zou komen. Na de route bij Blankenheim echt 'binnendoor' op te pakken door de Eifel ging de temperatuur al snel onder het vriespunt en werd de wereld om me heen steeds witter. Na 2 stops om de handschoenen in de kuip en de handjes op het '1400'blok op te warmen werd het me al snel duidelijk dat dit wel eens een hele zware dag kon gaan worden.

Later werd de temperatuur en de omgeving iets beter, en bij Johanneskreuz ging het verder redelijk. Het stukje door Frankrijk zou het 'hoogst' haalbare 9 graden zijn met zelfs een klein beetje zon (die zouden we nu zelfs enkele dagen moeten ontberen!) Bij Baden Baden de tank volgedropt met wat benodigd vocht en in de miezerregen begonnen aan de klim van de B500 / Schwarzwaldhochstrasse.

Snel werd het kouder en de omgeving veranderde snel in de stand winter. Het idee ging door m'n hoofd om toch maar te keren? De papsneeuw bleef al flink op het wegdek liggen, maar de Kawa ging er nog goed doorheen. Een sneeuwschuiver die ook strooide gaf al aan dat het toch echt minder werd, maar ik zag dat ik het hoogste punt / uitkijkpunt (wat nu potdicht zat door vallende sneeuw) bereikt had. Dit was het moment om toch door te gaan op de route (gelukkig was ik er dus vroeg in de middag al over). Velen zouden er toch nog in problemen komen, zou later die avond blijken bij Hotel Rössle. Zelf bereikte ik exact na 12 uur het hotel, als 2e! Tjonge een barre toch was het. Langzaam druppelden de overige deelnemers binnen, later die avond werd er door de organisatie medegedeeld dat er een aantal valpartijen geweest waren en er zelfs mensen noodgedwongen elders moesten overnachten, ook kregen we voor de 15e editie een speciaal presentje. Na een welverdiend goed verzorgd diner en wat mooie verhalen (waarbij miss Piggy toch maar thuis was gebleven, vlgs. Jan H.) werd het toch tijd om deze 1e dag af te sluiten.

Maandag 25 april

Vandaag rijden we naar Frohnstetten. We vertrokken als een van de laatsten uit het hotel want dat moest toch goed te doen zijn vanuit Manderscheid.
De motoren warmgedraaid, handvatverwarming voluit en extra onderkleding aan want het hield niet over met de temperatuur. Was net boven nul, gelukkig droog zodat we er een lekker tempo erin hadden.

Later die dag kwamen er steeds meer buitjes uit de hemel vallen en onderaan de B500 (Schwarzwaldhochstraße) regende het. Naar boven rijdend begon de regen langzaam om te slaan in natte sneeuw, en toen in vaste sneeuw. Zo erg dat mijn ventilatieopeningen helemaal dicht gesneeuwd waren zodat mijn vizier aan de binnenkant helemaal vol zat met condens ondanks de pinlock. Al rijdende de sneeuw wegvegend raakte ik toch wel een beetje achterop totdat ik bovenaan kwam. Plots was de weg spierwit en wat nog veel erger was, Bas lag midden op de weg!!! Hij was ook verrast en was gaan schuiven. Rakelings kon ik hem ontwijken en al skiënde glee ik langs hem af. Gelukkig was ik zo slim om van de rem af te blijven zodat ik nog kon sturen.

Gelukkig was er verderop een kleine ruimte waar ik mijn motor kon zetten en ook Jos en Ad konden daar de motoren parkeren. Gauw met zijn allen naar Bas gerend en de motor weer overeind gezet, inclusief Bas zodat ie zo snel mogelijk van het asfalt daar geraakte. Intussen dat we de schade aan Bas zijn motor aan het inventariseren waren hoorden we weer een doffe klap. Precies op dezelfde plek was er weer eentje onderuit gegaan. Dit keer Egbert, maar die had op een gedeukte ego na geen schade. Als een van de weinigen rijdt hij op een chopper met treeplanken en die gebruikte hij als snowboard zodat hij weinig averij opliep. Hij was nog niet opgestaan of de volgende ging weer onderuit. Geert ging onderuit met zijn MV. Konden hem bijna niet overeind krijgen zo glad was het intussen geworden. Het koelwater liep eruit en het stuur was verbogen dus dat wordt optakelen die handel. Gelukkig viel de schade bij Bas relatief mee en kon hij gelukkig doorijden.

Geerts motor, niks aan te zien...

Met de reuzel tussen onze bilnaden naar beneden gereden waar Jan op zijn gemakje stond te wachten. Had van dit alles weinig meegekregen, totdat hij de sneeuwschuivers voorbij zag komen. Gauw naar het hotel waar we net op tijd waren om gauw te douchen en te gaan eten. Later op de avond hoorden we dat er diverse mensen waren gevallen, en anderen waren gestopt en hadden een hotelletje gepakt.

Dag 2

Na een uitgebreid ontbijtbuffet en het bepakken van het stalen / kunststof ros werd het tijd om de neus weer verder richting het Beierse Woud te zetten.
Een dik half uur ging het nog goed op de route, maar bij een klim veranderde de lichte regen alweer in zware sneeuwval en werd de weg weer een wit tapijt. Mijn plan om de hele route toch te rijden sloeg om in twijfel, na een eind doorgereden te zijn toch maar de snelweg ingegeven, maar gelijk werd het iets lichter, dus toch maar weer verder op die wederom mooie binnendoor route. Na nog een moeilijk stuk ploeteren op een doorgaande B-weg werd het iets beter met de staat van het asfalt. Inmiddels was ook de helft van de route al gedaan, dus gewoon stug doorgegaan om de hele route tot het hotel te doen. Wel weer een hele zware kluif, de laatste 20km leken wel een uur te duren op de klim door een wintersportomgeving (dit gaf toch ook wel een voldaan gevoel voor deze dag).

Aangekomen bij hele mooie / luxe hotel was een mooi plaatsje voor de motor zo gevonden. Velen waren me al voor, maar later zou blijken dat de optie snelweg kiezen niet veel korter was maar wel sneller. Sommigen hadden zelfs een speciale band met een tankstation om er een uur op te warmen / groep Honda X-tourer (ivm. de kou en sneeuw op de autobahn).

Na een heerlijke opwarmer in de Wellnes werd het tijd voor een welverdiend biertje aan de mooie bar. Na een heel goed avond diner & overleg bleken de verwachtingen voor de komende dag ook niet veel goeds te brengen, mijn keuze werd langer bar-hangen en nu alvast wat meer biertjes nuttigen! Na een heel mooi live optreden van de iets oudere Menno met mondharmonica en hele goede rijmzang kwam er ook nog een special, voor de gearriveerde Geert (met huurauto), in de vorm van een grote kelk bier. Om 01.05 ging ik moe maar voldaan naar m'n mandje, de echte bartypes zouden nog wat langer blijven hangen… en terecht, het was er ganz gemütlich, zelf met de stralende bediening.

Dinsdag 26 april

Vandaag staat er een mooie route op de planning door het Beierse woud naar het bekende Wellness Hotel Zum Bräu in Kollnburg. Een mooie route van 446 km op binnendoorwegen dus we waren er al weer vroeg bij om de motoren te starten.
Behalve bij Jan, deze had wat problemen met zijn startschakelaar van zijn Ducati (Italiaanse motoren en elektronica?). Helaas hielp de wd40 al helemaal niet die ik gevonden had en toen startte ze helemaal niet meer. Gelukkig kreeg hij ze weer aan de gang via een pincode die hij kan invoeren zodat we weer op pad konden. Intussen had ik mijn contactpunten van mijn Garmin 350LM en ook die van Ad ook al weer gesprayd zodat deze hopelijk ook weer voeding zou blijven geven gedurende de dag. Ondanks het net nieuw gemonteerde voedingskabeltje, tot grote frustratie van ons.

Eerste stukje hielden we het droog maar dat veranderde al snel in regen en vervolgens in natte sneeuw. Maar we hebben de route mooi uitgereden en best naar ons zin gehad deze dag, ondanks de kou.

Dag 3

Na toch vroeg uit de veren en een blik buiten te hebben geworpen waar het nog steeds grijs, koud en sneeuwde maar even heerlijk wezen 'spinnen' in de fitnesszaal, tja zo'n hotel met allerlei faciliteiten heeft toch zijn voordelen! Een goed ontbijtbuffet en wat buiten rondscharrelen deed me toch echt besluiten om dit maar als rustdag te beschouwen… zelfs Holsteijn kon me niet overhalen!

De motor kreeg een welverdiende 'Kärcher'beurt, perfect zo'n wasplaats, zou ook later die dagen nog blijken bij velen… de Kärcher is vlgs. mij nog nooit zoveel per dag gebruikt! De dag verder heerlijk besteed met zwemmen en Wellnes. Anderen gingen voor 'n nieuwe accu met waterdichte winterhandschoenen (bij de dealer even verderop). 's Avonds na het diner stond ons nog een verrassing te wachten door de organisatie. Het bleek een speciaal optreden door 'n magiër te zijn. Toch allemaal knap van die jongen! Snelle rekensommen, gedachten lezen, kaarten raden en zelfs een bowlingbal die zomaar uit een tekenblok viel… het was toch echt een mooi optreden waarbij de Duitse taal niet voor iedereen even makkelijk was. Als liedkeuze werd het toch maar een 'Wish you a Merry Christmas' door Eelco. Tja alleen Jan van Sprundel was iets moeilijker te doorgronden, maar uiteindelijk rolde ook daar de creditkaart met bijbehorende pincode uit! Kortom een fantastische show werd er neergezet.

Na nog even een drankje werd het toch echt tijd om de bar-warmte te gaan omzeilen middels een vroeg-bed, om de volgende ochtend toch echt weer te gaan rijden! Dus weet niet of die mondharmonica nog geklonken heeft…

Woensdag 27 april

Vandaag stond de route op de planning naar Berchtesgaden, maar omdat de weersvoorspellingen niet zo goed waren hebben we de planning omgegooid en deze route voor donderdag gepland staan. Dus vandaag pakken we de route van donderdag. Deze route loopt richting Passau en als het te slecht zou worden zouden we omdraaien en terug naar het hotel gaan.

Jan die zich door alle kou niet zo fit voelde besloot een dagje rustig aan te doen en genoot van alles wat het hotel te bieden had zodat ie zijn accu een beetje bij kon laden. Jan van Holsteijn besloot om met mij en Ad mee te rijden. In de ochtend was alles wel grijs en hier en daar wat sneeuwresten op de weg maar goed om te rijden, later werd het zelfs droog richting Oostenrijk. Dus we besloten daarom ook om de gehele route van 500 km gewoon uit te rijden.

Helaas kregen we op de terugweg een goede sneeuwbui over ons heen die we in de ochtend ook al waren tegengekomen. Dus tankje volgooien en afwachten bij het benzinestationnetje. Gelukkig hadden ze nog wel een paar diepvriespizza's op voorraad om warm te maken zodat we op de terugweg deze nog 3x proefden.
Door een stukje Tsjechië heen naar het hotel. Gelukkig zag ik onderweg nog een goede afspuit mogelijkheid zodat ik al de pekel van onze fietsen kon afspuiten, want deze was eerder grijs geworden dan zwart wat ze behoort te zijn. 's Avonds was Janneman gelukkig een beetje opgeknapt en sloten we de dag af met wat wel verdiende biertjes en een Magic show die de organisatie geregeld had voor ons.

Lekker denk?

Dag 4

Eindelijk, meer zon en een positieve lucht! Vertrek uiteraard wel nog met nat wegdek, maar ook de temperatuur doet een stap richting het voorjaar. Een mooie route met veel bossen, dus dat Beierse woud kan wel kloppen. In Oostenrijk krijgen we zelfs mooi droog wegdek voorgeschoteld zodat het tempo en de pk's van de 1400 wat opgeschroefd kunnen worden.

Helaas maar even een paar mensen van de groep onderweg tegengekomen, waarbij Maurice in de zijspan van de Honda voor de nodige ballast zorgde. Blijkbaar had de iets oudere Menno het bakje van EML onderweg ook een keer benut. Natuurlijk voor het verlaten van Oostenrijk even de tank gevuld met de veel goedkopere benzine, dan is € 1,10 nog heel plezierig vullen.

Met het naderen van het welbekende luxehotel nam de dreigende lucht weer de overhand en natuurlijk bleef een natte-sneeuwbui niet uit. De anderen die de route naar Berchtesgaden reden hadden blijkbaar meer geluk met de weergoden. Maar na een rustdag voelde dit als een heerlijke mooie toertocht! Uiteraard 's avonds nog even heerlijk gegeten en nagepraat over deze mooiere dag.

Donderdag 28 april

Vandaag de route naar Berchtesgaden, een route van zo'n 500 km binnendoor, dus vroeg ervandoor als we ook nog wat willen zien. Gelukkig droog weer alleen de temperatuur aan de frisse kant.

De heenroute gaat richting de Salzburgring en onderweg rijden we ook nog door een dorpje dat de hilarische naam heeft: Fucking. Nou daar moesten we eerst een foto van maken. Niet allen wij maar de halve Opkiktoer-ploeg die net als wij besloten hadden om de route van woensdag naar donderdag te verzetten. In het dal is de temperatuur gelijk een stuk hoger, mooie omgeving onderweg!!!! .

Toen naar de Salzburgring wat omgeven was door een witte deken naar de Roßfeldringstraße wat op dik 1.500 m ligt. Prachtige (tol)weg naar boven toe waar de sneeuwlaag steeds hoger werd, gelukkig was de weg goed schoon geveegd en gepekeld. Gauw wat foto's schieten en naar beneden toe om een eet-tentje op te gaan zoeken waar we een overheerlijke kalfsschnitzel voorgeschoteld kregen. Vervolgens over de Duitse Alpenstraße naar het hotel. Wat een prachtige dag vandaag!!!!

Janneman je staat er weer goed op hoor! En Jan van Holsteijn (achter Janneman) ook maar foto's schieten voor thuis Prachtige vergezichten vanuit deze plek!

Dag 5

De dag begint (buiten) mistig. Na een goed ontbijt waar werkelijk niets aan af te keuren valt (behalve dat je zelf de sinaasappels moet persen) wordt het tijd om de bagage weer bij elkaar te rapen en het geheel deugdelijk te verpakken.

Een heerlijke fijne stuurdag met mooie zgn. 'veeg' wegen waarbij het Honda Repsol-team ook even aanhaakt achter de Kawa. Zelfs een Mercedes C180 combi kan hard gaan… Fijne route waarbij de kwaliteit van het wegdek uiteraard in de voormalige DDR iets minder van kwaliteit wordt. Mooie vakwerkhuisjes passeren de revue, en het is eindelijk een keer de hele dag droog. Dit is zoals motorrijden hoort te zijn, verkeersarm, veel ruimte & een hele mooie omgeving.

Aankomst is bij het Rosenhotel waar ik niet de eerste ben, we krijgen te horen dat de motoren in een grote hal achter het hotel binnen gestald mogen worden. Die hal heeft die nacht een kapitaal aan motoren binnen gehad waar het allemaal makkelijk paste tussen de pallets met plaatmateriaal, prima service!

Na een uitgebreid buffet wat werkelijk zeer ruim en heel divers was werd de Matthe Boots Award uitgereikt. Gespeculeerd wordt er al, maar Jan van Sprundels naam komt ook keurig op deze bokaal te staan, de Multistrada heeft er nog wel een plekje voor! Een terechte winnaar die door de organisatie gekozen is.

Vrijdag, 29 april

Vandaag gaan we een kijkje nemen achter de muren, het voormalige DDR gebied. Ook weer een route van 500 km maar met minder stops als gisteren moet dat goed te doen zijn.

Door het Fichtelgebergte, Thûringerwald kwamen we uiteindelijk in de Harz (prachtige stuurmans-wegen daar!! Aanrader). Hoe verder de dag vorderde hoe hoger de temperaturen. Prachtige wegen onderweg die waarschijnlijk met West-Duits geld zijn aangelegd en prachtige gele koolzaadvelden onderweg.

Tempo zat er goed in en zodoende waren we op tijd in het hotel. Gelukkig konden de motoren in een afgesloten ruimte staan, want de buurt naast het hotel zag er niet zo geweldig uit. Toen iedereen binnengedruppeld was, en de buiken weer rond gegeten waren werd de Matthe Boots Award uitgereikt. En tot onze verbazing werd deze aan Jan van Sprundel alias Janneman uitgereikt! Een toch wel een beetje aangeslagen Jan nam hem trots in zijn bezit en we sloten de avond ook gezellig af met een biertje.

Rustpuntje Ad wil vechten? Eetze!

Dag 6

Na een laatste ontbijt kunnen de motoren weer ontwaakt worden in de hal, aan de achterzijde van het hotel is er voldoende plek om alles weer te verpakken in de koffers. Na de nodige handdrukken en afscheid wordt het echt tijd om te vertrekken. Het weer ziet er prima uit, net als de route die door het Sauerland gaat, ook hier zijn de restanten sneeuw in de bermen nog zichtbaar.

Wederom een vermakelijke route waarbij we de snelle groep van het Walldorf racing-team onderweg ook nog even testen op een steile helling of de jongens het nog wel kunnen, en dat kunnen ze! Ik kreeg later die week nog te horen dat er ook een stelletje bij was die verkeerd reden door ene heer Holsteijn (hij weer…)

Kortom een hele fijne en mooie toer die (als Opkikker) goed te doen is als je er echt voor gaat zitten, het is me dan ook uitstekend bevallen (ondanks het toch wel tegenvallende weer). Tevens wil ik de organisatie een dikke pluim geven voor de fantastische mooie routes die erg divers en goed voorbereid waren, prima hotels met navenante verzorging. Ik heb in deze week ook geen enkele wanklank gehoord (behalve het weer dan) en daarbij was het gewoon een gezellige groep. Hopelijk mag ik nu vaker mee…

Heren 'mogelijkmakers': nogmaals hartelijk dank, iets om trots op te zijn!
Met vriendelijke Motor-groeten,
Patrick Raaijmakers.

Zaterdag 30 april

Vertrekdag, voor de meesten dan. Want wij hadden nog een pension geregeld in het Sauerland, dus we konden rustig aan doen.

Vandaag verlaten we de voormalige DDR en rijden we net voorbij Winterberg. Onderweg een mooie stop bij een museum dat in opkomst is bij de voormalige muur. Best indrukwekkend als je de foto's bekijkt hoe het daar vroeger was.

Adje wil naar het Westen??

Intussen de wintervoering uit mijn jas gehaald en richting het pension. Dat ik mijn wintervoering eruit gehaald had kreeg ik later op de dag wel een beetje spijt van. Bij Winterberg was alles wit en de zon was weg, dus werd het gauw weer koud. Gelukkig hadden ze in het pension een goede douche en de open haard stond aan dus konden we goed opwarmen. Intussen was Ad ook goed verkouden geworden dus had ik twee patiënten bij me.

De mannen! Mooi bord toch Paar bochtjes nog maar...

Zondag 1 mei en slotwoord

Op naar huis! Na een lange en ondanks alles toch een geslaagde week werd het toch eens tijd dat we thuis eens gaan kijken. Helaas regende het maar toch nog een stukje binnendoor richting de grens waar het steeds droger werd. Om een uurtje of 12 besloten we de snelweg te nemen en zo snel mogelijk de grens te bereiken. En dat lukte ook aardig, in 1 uurtje waren we 140 km verder en stonden we aan de grens waar we de vakantie afsloten met een lekkere lunch.

Het was ondanks alles weer een prachtige toer met prachtige wegen, goed gezelschap en goed eten. Organisatie bedankt weer!

Sjacco van Kouteren


Meerijden?

Ook in 2017 is er weer een Opkiktoer! De inschrijving is gestart, we hebben de ons bekende toerders inmiddels uitgenodigd. Wil je dan meerijden, stuur dan een mailtje naar de Mogelijkmakers: Mail de mogelijkmakers! en we zetten je in ons adresbestand en sturen je begin december een uitnodiging.

De verslagen en de foto´s van de 2002 Opkiktoer 2002, 2003 Opkiktoer 2003, 2004 Opkiktoer 2004, 2005 Opkiktoer 2005, 2006 Opkiktoer 2006, 2007 Opkiktoer 2007, 2008 Opkiktoer 2008, 2009 Opkiktoer 2009, 2010 Opkiktoer 2010, 2011 Opkiktoer 2011, 2012 Opkiktoer 2012, 2013 Opkiktoer 2013, 2014 Opkiktoer 2014en 2015 Opkiktoer 2015toer geven je een indruk hoe de toer elk jaar 'draait'!




Opkiktoer 2016