Opkiktoer 2015

Lang, lang geleden hebben we de toer van 2015 gereden. Nu eindelijk kan je genieten van de verhalen van Jan van Holsteijn en Sjacco van Kouteren!

We hebben foto's van Peter B, Perry G, Rudy van M, Menno W, Sjoerd de V. en natuurlijk Sjacco en Jan. :
Rudy heeft een mooie impressie gemaakt, je vindt em op Youtube:

Jan's verslag	Sjacco's verslag
De uitverkorene…	Vooraf
Dit jaar ben ik, Jan van Holsteijn de uitverkorene (!?) verslag te doen van de Opkiktoer. Maak gelijk de excuses voor taal en typefouten en ook de chronologische volgorde kan afwijken van wat anderen hebben meegemaakt. Maar heb niets genotuleerd en type nu het verslag een week nadat ik weer thuis ben. Zo zit het verslag in mijn herinnering, nogmaals hiervoor mijn excuus. Verder nog een opmerking van de schrijver dezes dat het wel erg veel werk is (zullen de lezers met mij eens zijn) voor een bus kettingspray terwijl wij met een cardanmotor rondrijden. Samen met mijn vrouw Carla rij ik een BMW K1200LT van 2004 met 115.000 km op de teller, volgens velen beter bekend als het "Battleship Galactica". Wij hebben vorig jaar niet meegereden. Door een ongeval in 2013 heb ik een heupkom gebroken waardoor zenuwen zorgden voor zitpijn maar na aantal injecties en aanpassing van zadel gaan we voor het eerst in 2 jaar weer een toer doen en zien of ik weer lang genoeg in het zadel kan blijven. Een Opkiktoer is hier zeer geschikt voor; we blijven aantal dagen in 1 hotel dus een rustdag kan dan altijd en belangrijker het is een toer met veelal sportieve rijders die stevig doorrijden en dat ook van anderen kunnen hebben.	Na een prachtige 1e opkiktoer beleeft te hebben in 2014, was ik in 2015 weer van de partij! Jongens, jongens. Wat is dit verslavend!
Dag 1 Tevoren nieuwe banden erop gelegd, zowiezo nodig daar we met een set zo'n 3.500 km doen en de weersvoorspellingen waren op zijn zachts gezegd niet goed, kou, nat en vorst zelfs. Dus veel warme en vochtbuitenhoudend spul mee. Zaterdagmorgen giet het dan ook en de leren jas blijft thuis. Textieljas dan maar en zo stappen we op voor eerst 260 km aanloop naar Hummel wat het begin is van de route. Niks anders dan regen maar na 2 uur zitten, wat overigens prima gaat op het aangepaste zadel, gaat het beginnen. De volgende 100 km ook nog regen, wat glibbert de LT zeg op de nieuwe banden: weinig grip. Dan bij een imbiss een aantal motoren van de mc de Fendert, dus wij bakkie en wat te eten en schuiven bij ze aan om wat op te warmen en wat droogs aan te doen. Mooi is het als ze weg gaan en wij nog zitten te eten; de waardin vraagt of wij niet bij hun horen, ik ken ze niet zeg ik, waarop ze naar buiten schiet en ze geld gaat geven, doe "alles zusammen" had Jan van Sprundel gezegd en ze dacht dat wij bij ze hoorden. Hmm hadden we bijna voor niks gegeten, jammer. Gokje, regenbroek uit het is nu droog en zo rijden we tot het hotel. We krijgen op het eind nog wel wat miezer , maar spannender dan een omleiding die we negeren wordt het niet deze vakantie. Achteraf blijkt 5 km eerst split dan klei erg natte klei met sporen en heb ik alle geluk nodig om het gevaarte met ons erop overend te houden en naar het end te sturen, wat lukt maar het zweet gutst uit de poriën. Als we even wat rustig uitrijden moet ik Carla beloven NIET meer te offroaden. Een aantal motoren is al gearriveerd, sommige ook onder een dikke laag klei, andere schoon maar die hebben omgereden of met de hotelcleaner de motor weer gezuiverd. Goed idee, doe ik ook want de LT ziet er niet uit. Mooi hotel en na warme douche snel aan een bier om de dag van zo'n 640 km door te nemen. 's Avonds ontvangen we na het dagelijkse praatje en welkom het felbegeerde T-shirt, dat ook dit jaar weer zeer origineel is. Alleen worden de kleurpotloden om ze in te kleuren er niet bijgeleverd. Verder weer hartelijk weerzien van een hoop mensen die we 2 jaar niet gezien hebben, er is altijd wel een harde kern die jaarlijks mee gaat en het wordt dan ook laat eer we het bed opzoeken.	Zaterdag 25 april Vertrekdag! Wekkertje om 05.30 uur gezet, was ruim ervoor al wakker, zodat ik om 6.00 uur kon vertrekken richting Wouwse tol (bij Bergen op Zoom) om hier de andere leden van Mc de Fendert te ontmoeten. Om 07.30 reden we daadwerkelijk weg om zo snel mogelijk onze eerste tank van de dag leeg te rijden over de snelweg Luik/Verviers. Dit gebeurde in rap tempo want onze voorrijder Jan van Sprundel had er zin in, zodat we binnen 1,5 uur leeg stonden en 200km + verder waren. Even een bak koffie doen om vervolgens gauw de binnendoorwegen op te duiken en verderop de route op te pakken. Helaas begon het ook flink door te regenen en het was lang droog geweest, zodat het schuim op het asfalt stond. Rustig maar aan doen was het advies, we willen hem tenslotte wel uitrijden! Eenmaal aangekomen in hotel Christel in Heimbuchenthal zagen we Jos en Maurice wel, maar onze andere twee leden (Menno en Maarten) uit het oosten van het land niet. Menno was helaas gevallen en in de sloot beland, net aan het begin van de route toen deze binnendoor ging. Menno kwam later op de motor van Maarten en Maarten werd opgehaald om zijn bekende Honda op te halen en kwam de andere morgen naar het volgende hotel. 's Avonds bij het eten hoorden we van de organisatie dat er nog iemand uitgevallen was. Was net 30 km van huis en toen gevallen, met als gevolg een gebroken sleutelbeen. Ook de Ducati van Edwin Brandsma had hem in de steek gelaten! Kwam het door zijn zelf gemonteerde handvatverwarming? Maar gelukkig kwam er 's avonds nog vervangend vervoer voor hem! Een Triumph, waar die ook prima mee uit de voeten kon, bleek later. Ook kregen we bij het eten de befaamde opkik T-shirts uitgereikt en kreeg ik zelf nog een presentje voor mijn ingeleverde verslag van vorig jaar.
Dag 2 Zon als ik de gordijnen open doe, anders dan voorspeld maar welkom. Na een goed ontbijt gaan we rond 9 weer rijden, vrienden van ons Peter en Sandra Boelen staan hun Goldwings nog af te spuiten, dus we besluiten tot de koffiestop alleen te rijden. De weg is nu droog en we zijn nog niet helemaal gewend aan de LT, bochten nemen gaat nog niet soepeltjes. Samen met bagage brengt de LT zo'n kleine 600 kg op de weg en daar kunnen we nu eerst wat aan wennen voor we met de Goldwings samen gaan rijden. De weg is nog wat nat in het begin dus niet te hard, zet hem zo hier en daar wat om, de Metzelers zijn niet zo goed in nat weer, maar als de baan eenmaal droog is gaat ie erg goed. Erg mooie route met vlotte doorgaande wegen waar de snelheden flink omhoog gaan. Na de lunch rijden we verder met Peter en Sandra, we zijn nu ingereden en met Peter voorop en Sandra erna en wij laatste om de gaten dicht te rijden toeren we de verdere toer samen (er wordt wel beweerd dat we er een race van maakten om zoveel mogelijk deelnemers in te halen, maar dat kan niet waar zijn). Er is niks mooier dan ingehaald worden door een groep en dan aanpikken en met ze mee rijden tot een stop. Vaak gaan ze er vroeg af, wij kunnen zo'n 300 km op een tank en de sportmotors zo 150 km. Alleen als het wegdek hobbelig is moet het wat rustiger; Carla wil wel comfortabel zitten en anders krijgt ze rugpijn en dat is niet fijn. We rijden tot 3 keer langs een bui waar sommige minder fortuinlijk zijn en komen bij een pizzeria waar veel opkikkers zitten. Kijk pizza daar houden we van, dus stoppen!! Mooie rit verder, waarbij we een grote razzia van de politie van de andere kant naderen waarbij veel motoren aan de kant zijn gezet. Afgetankt komen we bij Zum Bräu, ons wellnessresort voor 3 dagen, lekker met een zwembad en sauna en zonneweide. Maar nu eerst een biertje! Grote pullen hier voor een zacht prijsje, kijk daar houden wij van! Heerlijk eten hier en flink wat afgelachen met Menno, Sjoerd, Wouter en de weer herstelde Jolanda, hoe later het werd temeer onzin eruit kwam.	Zondag 26 april Tweede dag van de opkiktoer, wegdek was nog nat maar er kwam een waterig zonnetje aan de hemel. Na een uurtje rijden, droogde het wegdek langzaam op zodat het echte sturen kon gaan beginnen! Bij een tankstop kwam er opeens een KTM aangehobbeld, het bleek de 1 cilinder KTM van Jan de Vries te zijn die geen koppeling meer had. Een korte blik erop en het bleek dat het peil van de hydraulische vloeistof te laag stond. Gelukkig verkochten ze dat bij het tankstation zodat hij ook weer op pad kon zonder gekke acrobatische stunten uit te halen. Onze voorrijder Jan kreeg rond de middag honger en of hij het rook stopte hij precies bij een Pizza tent. Deze eigenaar had het gauw in de gaten dat we wel eens niet de enige motorrijders konden zijn en begon daarom als een bezetene zijn terras af te drogen. Hadden nog niet besteld of Ingrid stopte met der groepje. Later stopte ook nog Sandra en Peter Boelen met hun twee Goldwings. Vlak voordat we wilden vertrekken kwam Jos nog aan met zijn metgezel. Die konden mooi onze resten opeten, want de pizza's kregen we maar voor de helft op zo groot als ze waren! Zodat ze mooi konden aanpikken.
Dag 3 Maandag begint weer met vol zon, dacht altijd dat wij in Nederland de slechtste voorspellers hadden maar hier in Duitsland zitten ze der nog meer naast: de 4 graden wordt vandaag 24 dus de voering kan eruit en alle ritsen open. Lekker "licht" rijden vandaag, zonder bagage scheelt toch wel 10 kg! Met een rondrit door Tsjechië en Oostenrijk. Aan de grens met Tsjechië tanken voor € 1.10, is toch weer lekker verdiend. Zo denken velen want er staan veel motoren, ofwel voor de goedkope benzine, de koffie, of de dames van lichte zeden die uiterst schaars gekleed gaan met dit prachtige weer. Tsjechië is ook erg mooi, met smalle en wel hobbelige wegen met veel split erop maar onze toerbuffels voelen zich hier beter thuis dan onze collega buikschuivers die niet zulke comfortvering en zadels hebben. Wel kan onze route hier en daar anders zijn dan de originele; Peter is niet van de pontjes en die zitten er nogal in dit jaar en die haalt ie eruit indien mogelijk. Van 1 hebben we zeker geen spijt met een onverhard pad ernaar toe en klein zodat ie met onze drie brommers al vol zou zijn geweest. Erg kort is ons verblijf in Tsjechië tot veler opluchting denk ik en het gas kan er weer op nu we weer in Oostenrijk zijn. Veel asfaltlinten die door kort gemaaid gras liggen, wat het rijden tot echt genieten maakt (fahrvergnugen zeg maar). Dit is echt de mooiste rit van de toer; veel mooie dorpjes en het weer maakt dat de banden tot het uiterste kunnen worden gebruikt. De Goldwings gaan wel erg schadelijk lopen met een route als vandaag, dus een pompstation wordt nog net op tijd gevonden. Een stuk voor het hotel komen er zeeeeer snelle mannuh voorbij en wij pikken aan en als ze afslaan volgen we zonder op de gps te letten. Ik zie de fout en rem na een stuk en zie in mijn spiegel dat de BMW van Menno zich in mijn LT dreigt te penetreren, een laatste stuurmanoeuvre voorkomt het. Ja zegt Menno ik zat net op de gps te kijken dat we verkeerd reden. Allen gekeerd en met 10 tegelijk weer de route op. Het leek wel de motogp, zo schouder aan schouder. Na een dringend advies van Carla het gas maar wat dicht gedaan, ze had groot gelijk, moet wel leuk blijven. Heerlijk weer terug in hotel, eerst maar eens wat zwemmen en wat zonnen op de ligweide voor we aanschuiven om de dag door te nemen met een pul lokaal bier (Kollnburger Bräu) wat erg goed smaakt. Een ieder is zeer goed gemutst, kan ook niet anders, vorig jaar alleen maar regen met de opkik en nu slecht voorspeld maar superweer gekregen. Na het eten krijgen we als iedere dag een kort praatje van Ronald die met slecht nieuws komt, morgen wordt er veel regen en er is zelfs sneeuw voorspeld. Dus er komt een voorstel niet te gaan rijden morgen en dan onder weg de ktm fabriek te bezoeken, maar een bus te huren en ons te laten rijden. Er wordt flink gemord maar iedereen (behalve 1) kiest ervoor in de bus te stappen morgen.	Maandag 27 april Eenmaal ontwaakt na een een goede nachtrust in ons tweede hotel in het Bayerische Kollnburg, zagen we dat het prachtig mooi weer was! Dat kwam mooi uit, want de route ging vandaag richting Tsjechië en Oostenrijk. Eerst de route volgen richting Tsjechië, de grens overgegaan Prachtig asfalt, maar dat zou snel veranderen. Eenmaal van de hoofdweg naar Praag afgeslagen, werd het gauw anders. Route ging langs een mooi natuurgebied, maar het asfalt werd snel slechter, en de paadjes nauwer. Eenmaal in Oostenrijk aangekomen, prachtige wegen met mooie bochten erin, die voorzien waren van nieuw asfalt. Wat een genot om hier te mogen rijden! Inmiddels liep het kwik ook op naar de 25 graden, dus deze dag kon niet meer stuk!

Dag 4 Deze morgen dus na de ontbijt niet in het leer maar in broek en T-shirt in de bus naar Mattighofen. Blij dat we niet in de regen hoeven te rijden zijn we niet lang. Een bus rijden is ook best gevaarlijk, en we zagen de krantenkoppen al voor ons: 60 motorrijders verongelukt in Oostenrijk (met de bus!!). Maar alles kwam goed, de rit is alleen wel lang. De organisatie heeft wel gezorgd voor taart in de bus dus dat breekt de rit. Velen kijken hun ogen uit als we door de bossen rijden, normaal zien ze alleen het asfalt en de rand van hun helm en nu zien ze zelfs dat er aan de stam hoger groen zit. Sommigen dachten dat een bos 1 lange plank was van 2 meter hoog en ze zagen nu dat het afzonderlijke bomen waren. Kortom het ging niet snel. Bij de KTM fabriek eerst nog wat rond gehangen eer de rondleiding begon, en als ie eenmaal begint moeten we eerst wat promofilms en verkoopcijfers aan horen.. Gaaaap! Dan een groepsfoto en dan start de rondleiding door de fabriek zelf. Zal in kort schetsen hoe eea gaat. Er zijn een aantal lijnen naast elkaar, op 1 lijn krijgt elke werker 3 minuten om zijn taak te doen en schuift de motor dan door naar volgende en zo 17 keer waarna de motor na 51 minuten klaar is. Dus eerst is bv frame en motor en achterbrug, 2 de voorkant, 3 het luchtfilter en electra, etc. etc. We lopen er vlak langs en kunnen echt zien hoe het gaat. Veel maakt KTM zelf, de blokken op een andere vestiging die just-in-time aankomen, wielen en vering (vooral wielen worden erg snel gemaakt en gespaakt). Hierna worden de motoren voor verzending klaar gemaakt en hier zie je weer in wat een gekke wereld we zitten. Gehomologeerd met geknepen uitlaat en inlaat en gashandel. Bijgeleverd worden de onderdelen om er ook mee te kunnen rijden, want milieu is leuk maar je moet er doorheen kunnen rijden zeg ik altijd maar. Zo heeft ieder land zijn regeltjes. Na afloop van de toer krijgen we nog een folder en een mooie mok als herinnering, velen zie je denken "een KTM-mok en hoe krijg ik die thuis?". Ze zijn er stil van het eerste uur in de bus, de meesten liggen te slapen, man man wat wordt je moe van zo een dag educatief. Je kan beter een dag motorrijden, maar als er dan weer taart langskomt zijn ze weer scherp. En als de bus bij Zum Bräu arriveert is het een Le Mans-start richting bar die echt overrompeld wordt door 60 dorstigen. 's Avonds hebben we Carla na wat wijntjes eindelijk zover dat ze met de Dolomietentoer van Menno mee wil, dus daar drinken we er nog een paar op. En daarna nog een paar omdat we morgen naar ons volgende hotel in Kandel gaan.	Dinsdag 28 april Vandaag op deze regenachtige dag gingen we de KTM fabriek bezoeken in het Oostenrijkse Mattighofen. Normaal zouden we dit met de motor doen maar de organisatie zag maandag al dat de weersomstandigheden dermate slecht zouden zijn voor dinsdag (natte sneeuw vanaf 500 meter hoogte), dat ze een luxe touringcar hadden geregeld. Hier konden we ons maandag avond voor opgeven, en dat werd ook massaal gedaan. Best wel eens lekker zo'n rustdagje! Konden onze billetjes ook eens bekomen van al die uren sturen achter elkaar. In de bus werden we voorzien van wat lekkers. Dus dat was uitstekend geregeld. In de Fabriek werden we eerst voorgelicht in een aparte conferentie ruimte over de geschiedenis van KTM en wat de productie aantallen waren. Vervolgens mochten we de fabriek bekijken, hoe deze machines in elkaar werden gezet. Jammer dat ze de assemblage van de motorblokken in een andere fabriek vlakbij uitvoerden. Zodat we dit niet te zien kregen. Aan het einde van de toer kregen we allemaal een aandenken en begon de reis van 140 km terug naar ons hotel waar het bier stond te wachten op ons. Al met al ondanks het slechte weer werd deze dag toch een leuk dagje.
Dag 5 's Morgens weer mooi weer, wel net boven nul maar de vooruitzichten zijn erg goed, het belooft een mooie dag te worden. Met zijn viertjes toeren we over een zeer fraaie route, halen zo hier en daar een groep in en worden soms ook in- en bijgehaald, maar geven niet op. Als we kans zien gaan we er weer voorbij. Mooi is als de oude Menno langs komt (hij blijft de rest van zijn groep makkelijk voor en moet ze nog het pad wijzen ook). We hebben lang geprobeerd hem er achter te houden (niet zo moeilijk gewoon je eigen breed maken, haha) en rijden zo een tijd met hem mee. Later zitten we een ijsje te eten en komt er 1 met een Suzuki Bandit langs die vol gas geeft naast ons. Van schrik ligt mijn ijsco bij Carla tussen haar...., die pak ik nog wel zeg ik. Wat later die dag komt de kans als na een versnelling na een dorp ik hem binnendoor steek ,zo staan we quitte. Bij het hotel mijn laatste olie in de LT gedaan; 1 liter op 2.000 km. Minder dan ik had gedacht en veel minder dan er in de baas gaat. We zitten op het terras, komt Menno vragen wie er de duo waren op de LT, o jee denk ik die komt klagen. Maar nee hij kwam een hand geven, had ervan genoten zoals wij met die BMW en Goldwings rondreden. Het ziet er zo makkelijk en relaxed uit zegt ie terwijl wij ons het snot voor de ogen rijden en ons kapot werken op die motoren van ons. Kijk dat vind ik nou mooiste van de Opkiktoer, allemaal gelijkgestemden en die het allemaal mooi vinden wat een ieder doet. Zelf kan ik ook zo enorm genieten als ik achter zo'n groep snelle mannuh rij, die links en rechts het knietje aan de grond rijden. Als ik dan iets minder vind, dan is dat sommigen wel erg veel uitlaatgeluid maken (afstand houden), maar die vinden van mij dan weer dat ik wel veel rookwolken de ozonlaag in duw. Een groep heeft de grootste lol, wat dan? Nou vette prent van de Polizei, maar ze hebben zelfs fooi gegeven dat de man maar een pilsje op hun kosten moest drinken. Door een videowagen aan de kant gezet voor een forse snelheidsoverschrijding. Maar met pecunia af te kopen en met motor en rijbewijs weer verder gekund. Bier wordt er hier wat minder gedronken; de prijs voor een glas is het dubbele van het vorige hotel , ook het eten is hier wat minder een buffet dat leeg is als ieder gegeten heeft. Er arriveren nog wat rijders in de schemer. Zeker wat motorpech, komt meer voor. Laat ik afkloppen de LT doet het na 2 jaar "stilstand" erg goed. Dit jaar van 1 schuiver gehoord, een ander heeft een leenmotor gekregen. Wel een Triumph ipv een Ducati nadat zijn eigen Ducati ermee stopte. Ze hebben de Triumph helemaal in Duitsland gebracht, kijk dan heb je pas vrienden. Hij is er verder erg zuinig op geweest en was er zo gek mee dat ie er zelfs mee is wezen bloemen plukken. Een deelnemer breekt zijn sleutelbeen als ie pas 30 km van huis is, dat is wel erg lullig zeg.	Woensdag, 29 april Vandaag vertrekken we weer naar het bekende hotel hotel Zur Pfalz in Kandel. Het weer is gelukkig opgeknapt en terwijl we de motoren buiten zetten zag Jan van Sprundel ergens een hoge drukspuit staan en busjes met motorclean. Het zal ook eens niet Jan zijn! Het resultaat: we konden met afgespoten en redelijke schone motoren op pad. Helaas door het afspuiten heb ik vermoedelijk mijn spiegelglas links beschadigd, waar ik na zo'n 60 km rijden achter kwam. Deze lag vermoedelijk daar ergens op het asfalt. Kapot is ie toch dus doe geen moeite om hem te zoeken. Gauw doorrijden lang die mooie bergkammen. We kwamen onderweg nog een motoragent tegen (tegemoet komend) dus gas erop voordat ie zich heeft omgedraaid. Kan je mooie bochten met een slakkengangetje gaan doen, dat zou zonde zijn! Vlak voor het hotel nog even met een pontje de Rijn over en dan zijn we al bij het hotel. Laatste nachtje van de Opkiktoer, dus gezellig met zijn allen een biertje drinken op de binnenplaats en vervolgens aan de bar.
Dag 6 Laatste dag alweer, er wordt wel regen voorspeld. We hopen dan al op het einde te zijn maar jammer. De laatste 100 km van deze 360 km tot de snelweg bij Aken rijden we in de regen. Daarvoor een erg mooie route over oa de B48, zei me niks totdat we bij Johanniskreuz kwamen. Oooo die B48, echt geweldig zeg bochten te over. Bij een stoplicht rijden we een Aprilia voorbij en als we bij de motorstop op de Johanniskreuz komen zie ik de andere Triumph's al staan. Martin trekt een sprintje naar zijn motor om te proberen ons voor te zijn. Maar te laat, we zitten voor hem en hij ziet geen kans te passeren waarna ze een eind verderop stoppen en om daarna verder hun eigen tempo te rijden. Bijna op het eind in de regen een stop bij de Bikerranch in de Eifel zien we ze terug. Drijfnat ben ik en verkleed me en na opgewarmd en een curryworst met friet gaan we voor het laatste stukje. We rijden nog geen kilometer als op de rotonde de Goldwing van Peter onderuit glipt ,schuivertje van niks maar zonde zo op het einde. Na de kolos weer op z'n bandjes gezet te hebben zijn het slechts wat krassen en wat egoschade (banden waren niet warm of wat diesel net in bocht?) en kunnen we verder. Tanken voor we de snelweg opgaan voor het stuk naar huis, dat lijkt een stukje maar eenmaal erop is het veel wegopbreking met file. Een Duitsers gaan zomaar niet aan de kant om ons door te laten dus we moeten flink improviseren erlangs te geraken. En dan knapt het weer ook weer op als we richting Eindhoven rijden. Bij Tilburg stoppen we even om van Sandra en Peter afscheid te nemen en ze te bedanken voor hun gezelligheid. Nog een stukje en we rijden weer St. Willebrord in en is de Opkiktoer 2015 weer ten einde. Terugkijkend hebben we zeer mooi weer gehad met mooie routes en hotels, en vooral een fijne groep mensen waarbij we ons opperbest hebben vermaakt. De organisatie wordt weer erg bedankt. En met goed weer zijn wij er zeker weer bij in 2016, houdoe en bedankt!! Jan en Carla van Holsteijn Tot slot nog enkele voetnoten: - Wat is het toch heerlijk in een land rijden zonder drempels - Kronkelend asfalt zover je kijkt en alleen op de weg - Pontjes zijn er om gemeden te worden - De enige politie die wij gezien hebben kwamen ons tegemoet en staken nog de duim op - Bier drinken uit grote glazen - Met gezellige mensen een toer doen	Donderdag 30 april Helaas de meeste mensen van de toer gaan nu op huis aan. Gelukkig hebben wij nog een tussenstopje. Wij volgen vandaag gedeeltelijk nog de route tot Piesport en rijden dan een stukje terug naar Hoxel (gemeente Morbach). Hier zitten we met onze motorclub altijd tijdens het sluitingsweekend, dus nu we er toch zijn maken we gebruik van de gelegenheid om hier nog een nachtje te blijven. Onderweg daar naar toe was het aan de frisse kant, gelukkig biedt een regenjasje bescherming tegen de kou. Hier en daar een buitje maar het weer viel voor de rest gelukkig niet tegen. Eenmaal bij de Moezel aangekomen ging het kwik omhoog en de bochten waren droog. Zodat we hier nog een paar serieuze bochten konden nemen. Tijd om wat te eten, er stonden al twee motoren voor een pizza tentje dus hier gingen we ook wat nassen. Hadden de motoren amper neergezet of Ronald kwam met zijn vrouw aangescheurd in zijn Alfa Spider. Zodat we gezellig met zijn allen zaten te eten. Helaas werd het weer minder en begon het te regenen. Regenpakje aan en direct door naar Hoxel. Vrijdag 1 mei Helaas ook wij moeten naar huis! Gelukkig droog weer en nog een mooi stukje route richting de Bikers Ranch te Simmerath. Mooi nog een paar bochten pakken op de Rurberg die op vrijdag niet gesloten zijn voor motorrijders in tegenstelling tot het weekend, om vervolgens ons galgenmaaltje te eten op de Bikers Ranch. Slotwoord Het was weer een prachtige week en ik wil de mogelijkheidmakers, Ronald, Erik en Martin daarvoor ook weer bedanken voor al hun moeite om het iedereen het weer naar hun zin te maken. Het is een gemêleerd gezelschap, maar allemaal met 1 grote passie: motorrijden. Het gaat er niet om wie de duurste of mooiste motor heeft, als de motor technisch maar in orde is en je het naar je zin hebt en niet vies bent van lange afstanden rijden ook soms in de regen! Dit jaar hadden we gelukkig de weergoden redelijk goed gezind, en de dag dat het slecht was zaten we in de bus. Is dat nog eens planning! In ieder geval zijn wij er volgend jaar weer bij! Hopelijk zien we weer een paar nieuwe gezichten. Sjacco van Kouteren

Meerijden?

De verslagen en de foto´s van de 2002 , 2003 , 2004 , 2005 , 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 en 2014 toer geven je een indruk hoe de toer elk jaar 'draait'!

Opkiktoer 2015