Opkiktoer 2010

De toer is al weer voorbij!
We hebben 4 dagen perfect weer gehad, de andere dagen was het weleens nat, al hadden sommigen daar meer last van dan anderen...

Eind mei hebben we foto's binnen van Jan, Leo, Peter, Erik en Martin. De rest zal nog volgen? (kom op met die plaatjes!) Je vindt ze hier:

Ook op www.motormaf.nl zijn reacties op de toer te vinden:

Deelnemer Ed heeft het dit jaar voor elkaar gekregen het verslag te mogen schrijven (!) Hieronder lees je zijn versie van 6 dagen toeren. Ed, bedankt!

Dag 1 maandag 26 april

Maandagmorgen om 6 uur wakker en het is droog. Hoe kan een Opkiktoer beter beginnen?
Na een rondje door het huis, alles dubbel gecheckt is het tijd om naar de vaste verzamelplaats te gaan. 3 km rijden naar de Esso in Enkhuizen, daar word niemand warm van, dus wat koffie doet de rest. We nemen de aanloop naar de route, maar moeten eerst nog door het mijnenveld van Koos Spee zien heen te komen. De maandagmorgendrukte geeft aan dat de club die zondag vertrok daar wel een puntje had.

En even een grote duim omhoog naar Menno, die heeft het deze keer helaas niet gehaald. Een overstekende middenberm heeft zijn toer in Winterberg laten stranden. Hij is thuis en heeft de humor weer terug, dus de volgende keer weer een vuurspuugact. Je gaat het tenslotte missen.

Het weer wordt steeds beter, en de banden kunnen nu opgeruwd worden. Dit inmiddels bekende stuk, geeft meer dan genoeg stuurwerk. Jan krijgt ook steeds meer lol met zijn nieuwe motor (GSX-R750) en heeft snode plannen om de oude mannen eens lekker op de hielen te zitten met camera's naar voren en achteren gericht!
Zonder problemen in het hotel aangekomen, met buiten al een ontvangstcomité. Eerst een biertje en daarna maar opfrissen, de eerste is tenslotte de lekkerste. Na lekker eten en een paar afzakkertjes is het tijd om naar bed te gaan, het lichaam werkt niet helemaal zoals het moet.

Dag 2 dinsdag 27 april

Dinsdagmorgen wakker worden met griep, wat een straf. We moeten naar het volgende hotel, dus er moet gereden worden. Bij elke remactie komt alles naar boven en na zo'n 200 km wil ik opgeven en even in de zon liggen. Martin heeft de truc klaar in de tas, met jawel aspirine (dank Yolanda!).
Deze praatgraag heeft nog 2 uur nodig om weer bij een beetje onder de mensen te komen. Helaas kan ik je ook weinig vertellen over de route, wel gereden maar niet meegemaakt.

Het weer is nog steeds meer dan perfect, 20 graden en zon. Op het terras gaan de verhalen weer als vanouds over tafel, ook ik knap weer op en doe nog 2 biertjes mee.

Ik heb het gevoel dat het na een goede nachtrust weer helemaal knallen wordt. Het vooruitzicht naar de Ballon d'Alsace met Zwitserland er achteraan belooft weer heel wat mooi's. Deze route hebben we 2 jaar terug ook al gereden, maar dan in de regen. Toen helaas maar met 4 man, en heel laat binnen. Een echte route die hoe je het ook doet, gewoon veel tijd nodig heeft.

Dag 3 woensdag 28 april

8.15 uur, tijd om te vertrekken. Het weer is super en vandaag ga ik met Rob, Dirk-Jan, Niels en Henk op pad. Onderweg sluiten Peter en Jan ook aan bij de groep. De wegen zijn links en rechts vol met vuil in het eerste deel, even oppassen dus. Een 'beekje' over de weg in het bos naar de Grand Ballon, doet bij menig rijder even de billen bij elkaar trekken.

Rond half elf zitten we met een grote groep lekker aan de koffie met rond ons de sneeuwresten van de winter. Erik kon zijn geluk niet op met sneeuwballen gooien, jippie.
De wegen worden beter en schoon, maar echt opschieten wil vandaag niet lukken. De bergpas naar de Chasseral die we nog op het programma hebben vandaag, is afgesloten. Dit was net als 2 jaar terug, Jan de Vries heeft het op de BMW toen wel gereden. Maar het verhaal dat het met onze motors zeker niet gelukt was staat me nog helder bij. Even twijfel ik, maar goed het is de toer en het hoort er bij, de beloning is prachtig. Een hele mooie weg naar de top met links en rechts de sneeuw en de afgrond. Op de top van ruim 1500 meter, is er een nieuwe sport bedacht, bobsleeën in je motorpak. Erik, jawel we hebben zijn zwakke punt gevonden, ligt weer op zijn rug en glijdt door een pak plaksneeuw een stuk omlaag. Met een hoop lol vertrekken we weer voor het laatste stuk.

Waar we van opkeken was dat we nu in het droog, maar 1 uur sneller waren dan in de regen. Rond half acht zijn we terug en dan nog als een van de eersten. Het eten word een uurtje verzet, wat geen enkel probleem is voor de kok. Dit hotel heeft het goed begrepen, aanpassen en nat houden.

Dag 4 donderdag 29 april

Vandaag een route met een paar grote lussen om het hotel. Maar wel even 480 km lang, en perfect weer. De lol is ook dat je de meesten overdag weer een keer terug ziet, de tijdspanne is zo'n uur en daar rijd bijna iedereen in.

Na de koffie komt er een vlamstuk, het lijkt wel of ze de GT-bocht er 40 keer achter elkaar hebben neergelegd. De 'buren' uit Venhuizen kijken met verbazing hoe de oude mannen er vandoor gaan. Lol, ervaring komt echt met de jaren en de meters.
Uit het bergstuk gekomen, rollen we het dorp in. Een agent staat op straat, kijkt en doet niks. Pffffff de berg afrollen gaat altijd nog met zo'n 65 km, dat liep dit keer goed af. Rechtsaf het dorp uit en het gas er op, mooie snelle bochten in een vlak stuk.

Nog meer gas en door een lange linksdoordraaier, BRRRRRRRRRRRRRremsen. Dit keer is het echt fout, een politie-BMW dwars over de weg, agent achter het portier met een geweer in de aanslag. Een Duitse motorrijder was al aangehouden. Je eerste gedachten zijn hoeveel te snel, niets gezien, blijft er nog geld over, nekschot. De spanning was bij iedereen voelbaar, geen grappen deze keer maar ernst. Een agente komt op mij toe en vraagt waar we heen gaan en vandaan komen. Ze zoekt een man met een zwart pak aan, pffffffffffffff die hebben we immers allemaal aan. Lol, er blijkt een bank te zijn overvallen en ze hebben alles rondom het dorp helemaal dichtgespijkerd. We kunnen gaan, met toch wel wat schrik in de benen. Dit had veeeeeel slechter af kunnen lopen.

Tijd voor eten en wat drinken, het is immers nog steeds 22 graden. Bij restaurant Nostalgie strijken we neer, de ambiance is werkelijk heel leuk gedaan. De aankleding bestaat uit een mix van een oude koffie- en theewinkel, met een blauw zeeaccent er door heen en het eten is ook bovengemiddeld.

De banden beginnen zo links en rechts gebruikssporen te vertonen. De locale bandenboer doet weer goede zaken en heeft zelfs zijn snelheid opgevoerd. De prijzen liggen ook op een zeer goede nivo, een compliment dus voor de bandenman en de mogelijkmakers. Een hotel en bandenzaak op 500 meter van elkaar. Dat belooft wat voor de volgende toer, de lat gaat dus duidelijk omhoog. Het eten is net als het bier weer prima voor elkaar

Dag 5 vrijdag 30 april

Vrijdag is een special, de Schwarzwaldhochstraße, ook bekend als de 500. In de aanloop er naar toe hebben we wat lichte motregen, maar het regenpak blijft in de tas. De temperatuur is helemaal niet slecht met 18 graden.
Martin, Jan en ik hebben de sokken er lekker in en komen rond 10 voor 10 aan bij de 500. Alle koffietenten zijn nog dicht, dus naar rechts en gas er op. De weg is droog en heel stil, bij het kuuroord aan de linkerkant heb ik een paar milliseconden tijd om op de teller te kijken: 214 km/h. De rekensom naar de borden van 70 km heb ik even niet gemaakt, daar was geen tijd voor!

Beneden aangekomen zitten we in de zon aan de koffie. Altijd weer een grote lach op het gezicht van iedereen, wat kan het hier mooi zijn.
Helaas gaat het er aan de andere kant van de berg niet zo goed aan toe, een deel is aangehouden door de wakker geschrokken agenten. Naar 'horenzeggen' zijn daar zelfs BMW's sneller dan Honda Fireblades, het klinkt als een echte nachtmerrie. En er werd van alles uit de kast gehaald om de heren uit Holland even wat zakgeld te ontfutselen. Door dat oponthoud en koffie voor de schrik, had het weer ook niet veel goeds in petto. Regen die met bakken naar beneden kwam.
Wel moeilijk te bevatten als je in de zon aan de andere kant van de berg aan de koffie zit, de verhalen 's avonds zeggen genoeg.
Die mensen die voor een stuk autobaan hebben gekozen, hadden helemaal pech. Ze hadden alleen maar regen, op de autobaan.

We zijn vandaag weer aangekomen in het eerste hotel van de toer. De meeste banden zien er slecht uit en zijn wel aan vervanging toe. Links en rechts staan er zelf motoren op slangenvellen. Het eind van de toer komt in zicht, diegene die met een gebruikte banden waren vertrokken weten nu wel beter. Dat gaat met een Opkiktoer niet echt lukken.

Dag 6 zaterdag 1 mei

Na het ontbijt nemen we afscheid en gaan op pad voor wat de laatste dag is. Het weer is ook aan het veranderen, wolken en koel. Het laatste stuk van de toer is net als de heenrit een heel mooi stuk. Op wat stukken nat asfalt na rijden we droog.

Rond 11 uur is het tijd voor koffie. Jawel, we hebben er weer een gevonden, een Michelinsterrenrestaurant. We gaan tenslotte niet voor minder. De verschrikte gezichten op 1 mei doen wonderen, regenpakken uit en dan koffie. De pleisterplaats is gauw bekend, meer en meer stoppen er en de paar plekken die er zijn zitten vol. Het restaurant wordt door een nors kijkende eigenaar afgeblokt voor de onzedige motorrijders. Bij ons is de lol er niet minder om, met als hoogtepunt dat er tijdens het uitrekken van een regenpak een heel dienblad met champagneglazen tegen de vlakte gaat. En dat alles voor maar € 2,50 aan koffie.

De toer loopt op zijn eind, de regenbuien laten niet meer op zich wachten en het pak moet aan. Net over de grens nemen we afscheid van Jan, die deze keer naar Tiel rijdt om daar naar de familie op de camping te gaan. Voor Jan is er dan alleen nog maar regen. Wij houden het net droog en rijden op de dijk Enkhuizen-Lelystad de 'buren' uit Venhuizen achterop. Bij de stoplichten in Enkhuizen nog even een burn-out en ja hoor ook de Opkiktoer 2010 zit er weer op.

Ik wil iedereen bedanken voor de gezelligheid en in het speciaal Ronald, Erik en Martin voor het mogelijkmaken van de toer. Laat de Afkiktoer maar beginnen.

Ed Uding

De verslagen en de foto´s van de 2002 , 2003 , 2004 , 2005 , 2006 , 2007 , 2008 en 2009 toer geven je een indruk van wat je (mogelijk) gemist hebt!