|
|
|
 |
De toer is alweer achter de rug. Maanden en weken en dagen en uren leef je er naar toe..... En dan istie in de kortste tijd alweer voorbij....
Hieronder kan je het verslag lezen (en zien) dat door Etienne is gemaakt. Hij heeft er zelf wat plaatjes bij gedacht.
Alle andere ontvangen foto's (het zijn er 1160, inzenders bedankt!) vind je hier: 
Ook op www.Motormaf.nl zijn reacties op de toer te vinden: 
Met de Opkiktoer van 2007 in gedachten zou ook de 2008 editie natuurlijk weer een groot feest gaan worden:
Punt 1 en 2: Prima geregeld, en aan alle verwachtingen voldaan of zelfs overtroffen! Punt 3: Eeeuh, daar moeten we 't nog effe over hebben...... OK, regenpak was mee, nieuwe 'waterdichte' handschoenen waren aangeschaft, maar ik had toch aan een wat minder uitvoerige test van deze attributen op dag 1 voldoende gehad om me een beeld te kunnen vormen van de kwaliteiten van deze uitrusting...
Vanaf Heerlen vertrekken we na een bak koffie in een gevarieerd gezelschap van 2 R1's (Martin en ik), een BMW K1200S (Twan) en een BMW 1200GS (Ed). Het druppelt nog wat maar ach, het zal toch zo wel droog gaan worden? (Onthou die laatste zin, dat zouden we de rest van de dag blijven denken.)
|
Vanaf Heerlen rijdt Martin voor om ons dwars door de Eifel te gidsen naar het punt waar we de route op pikken. Als ik me goed herinner hebben we ergens bij Simmerath de route opgepikt. (Opletten waar ik zit is niet m'n sterkste punt wanneer ik gewoon iemand volg.... als iemand me achteraf zegt dat we via Tsjechie gereden zijn geloof ik 't ook nog) Jammer van de regen, de route die de Mogelijkmakers uitgestippeld hebben verdient gewoon beter weer om maximaal tot z'n recht te komen. Maar goed, in de wetenschap dat 't weer eigenlijk alleen maar beter kan worden de rest van de week rijden we via de Eifel, het Belgische Ourdal en Luxemburg, Duitsland weer in om via de B48 bij Johanniskreuz aan te komen bij ons 1e hotel in Schweigen. (met stuk circuit voor de deur inclusief kerbstones!)
|
Na zo'n dagje regenrijden gaat 't Duitse bier d'r goed in. Niet dat we daar een dag regenrijden voor nodig hebben trouwens maar goed, 't is in elk geval een argument om d'r rap een paar weg te werken.
|
Na (weer) kennisgemaakt te hebben met veel bekende gezichten van vorig jaar en een uitstekend diner, worden we allemaal welkom geheten door 'Woordvoerder der Mogelijkmakers' Ronald die ons belooft dat morgen het weer beter, jawel zelfs goed gaat worden. 'Beter' is niet zo moeilijk, 'goed' klinkt al helemaal lekker. Daar nemen we d'r nog maar effe een paar op.
|
Uiteraard wordt ook het gebruikelijke enige echte originele Opkiktoer T-Shirt uitgereikt, wat er weer buitengewoon strak uitziet! Verder, een unicum voor dit jaar, de echte Opkiktoer stickers, te plakken op alles wat er 'Opkiktoer verantwoord' uitziet, eventueel op te lopen klap op je bek is voor eigen risico... Om een vlotte doorstroming van alle Opkikkers te garanderen bij het pontje wat we morgen gaan aandoen, krijgen we ook nog tegoed bonnen voor dit pontje uitgereikt, de volledige tol voor het pontje is al betaald voor ons.
|
|
Na een km of 50 komen we aan bij het pontje wat volgens notitie op de routerol 'Alvast betaald is door de mogelijkmakers'. (bonnetjes gisterenavond uitgedeeld) Ben benieuwe hoeveel Opkikkers er met hun tegoedbonnetje hebben lopen zwaaien bij dit gratis pontje. (Mogelijkmakers: hahahahaha)
|
Ondertussen is Twan de route in z'n Garmin volledig kwijt, gelukkig is Garmin expert Marco in de buurt die alles weer tervoorschijn tovert. Gelukkig maar, anders hadden we nog maar 2 navigatiesystemen en 3 routes op papier bij ons.... Dat wordt wat krapjes natuurlijk, we hebben graag alles in 3-voud bij ons tijdens dergelijke missies.
|
Later die dag zou bij Twan de route toch weer volledig verdwenen zijn, terwijl bij Martin de antenne van z'n Garmin het begeeft waardoor 'ie helemaal niet meer weet waar 'ie is. De mijne doet het nog. Toont weer het belang aan van alles in 3 voud meenemen. (Thuiskomen doen we toch wel, de papieren route hadden we er ook alledrie nog bij) Ik word wel meteen tot voorrijder voor de rest van de week benoemd, een wat twijfelachtige eer.... Maar goed, de heren achter me hebben niet vaak de behoefte gehad er voorbij te komen dus 't tempo zal wel enigzins te pruimen geweest zijn.
En dan, daar is 'ie, na een km of 70 rechtsaf richting Freudenstadt, de B500 op. B500, wacht effe , die naam ken ik ergens van..... Schwarzwaldhochstrasse! Is en blijft een schitterend stuk sturen, alleen hadden we nu de pech dat de helft in nevelen gehuld was. Maar goed, blijft mooi rijden, zij het met een wat aangepast tempo.
Eens een wolkje onderweg, maar alles blijft gewoon droog.
|
Heb bij het bord 'Pas op, overstekende kikkers' zelf niks weten te raken maar Martin heeft er een weten te scoren. Helaas vergeten mee te nemen dus hiervoor geen prijs in ontvangst mogen nemen..
Het is nog vroeg als we een km of 30 voor bestemming Zell langs een zonnig terrasje komen en bekenden zien zitten. Lekker bakkie cappucino, goed plan, we doen mee!
|
Na de koffie rijden we de laatste 30km naar Zell en kort voor 't hotel kan Martin 't niet laten z'n motor nog effe te wassen. Als ik toen wist wat de consequenties hiervan waren had ik die spuit ter plekke dubbel gebogen....
|
Zo lekker in de zon buiten op 't terras bij hotel Löwen in Zell im Wiesenthal blijken ze nog net effe beter te smaken dan de dag er voor binnen.
|
 > |
 |
Vandaag de eerste van twee dagen rijden zonder bagage omdat we vanavond en morgenavond in hetzelfde hotel overnachten. Hoewel, geen bagage....., toch het regenpakkie voor de zekerheid maar achterop gebonden.
Omdat er vandaag een flinke toer op de planning stond, besloten we maar een beetje op tijd te vertrekken, zo rond 8.30 waren we onderweg.
Twan's Garmin werkt ondertussen ook weer (blijken een paar routes niet helemaal geladen te zijn, die van vandaag dus wel), maar die van Martin weigert nog steeds elke dienst dus ik ben weer de voorrijder.
De route van vandaag gaat door de Vogezen en Jura, door Frankrijk en Zwitserland. (althans, volgens de oorspronkelijk planning....)
Mooi, maar de oplettende kijker ziet hieronder al wat donkere wolken komen....
|
Aangezien ik dan wel de voorrijder ben nu, maar Martin's idee van effe 't gas erop soms mijn capaciteiten net wat te boven gaat geef ik soms effe een gebaar van "deze weg de komende 5 of 10 km gewoon volgen", kan 'ie ook effe spelen en valt er voor mij ook nog 's wat te leren.
Zo ook onderaan een van de (letterlijke, wat meters betreft) hoogtepunten van vandaag, Ballon d'Alsace in Frankrijk. Kijk effe snel op m'n schermpie, en zie dat 't voorlopig gewoon een kwestie is van de (vele) bochtjes volgen, dus gebaar naar achter van "Go!!!".
Dan hoor ik zoals gewoonlijk een jankende R1 voorbij komen en ga die dan proberen te volgen. Neem dat "volgen" niet al te letterlijk. Ik versta daaronder: "Ik probeer 'm in 't zicht te houden."
We volgen een echt schitterende weg omhoog, alleen niet de geplande weg naar Ballon d'Alsace, maar we knallen een andere berg op, de Grand Ballon. What's in a name?
Ik had onderweg al gezien dat we een afslag (die naar Ballon d'Alsace dus) gemist hadden, maar tussen 'iemand net in 't zicht' kunnen houden en 'm er effe naast zetten om te gebaren dat we verkeerd zitten zit een klein verschil. Minimaal een meter of 100 zeg maar......
Dus bovenaan stopt Martin en vraagt waar we nu heen moeten. "Nou euh, terug dus"
We staan er net en 't volgende groepje Opkikkers komt ook enthousiast dezelfde berg op geraced.
Mooi stukkie he? Ow, we zitten hier verkeerd? Doen we 't nog een keer, maar dan nu naar beneden.
Twan had ondertussen niet gezien dat we omhoog de verkeerde berg op gegaan waren en heeft dus wel de geplande route gevolgd. Na een SMS'je "Ik zit wel op de route, zie jullie later wel" komen we onze toergenoot later weer tegen op een terras waar 'ie ondertussen al op z'n gemakkie een colaatje op heeft.
We rijden weer met z'n 3-en verder en het begint donker te worden, donker en nat en van het soort "dit gaat vandaag ook niet meer droog worden".
Ergens in de buurt van Clerval beginnen we er aardig van overtuigd te raken dat het echt niet meer op gaat drogen vandaag (het is nu rond 13.00) en tijdens een culinair feest bij de MacDonalds besluiten we gewoon 't adres van 't hotel in de Garmin te kloppen en via de snelste route naar 't hotel te gaan.
Jammer, want de rest van de route zag er nog veelbelovend uit met o.a. de Chasseral in Zwitserland, maar het zag er gewoon niet naar uit dat het ooit nog zou gaan stoppen met goed hard regenen.
Maar goed, wat we tot nu toe gereden hebben vandaag was puur genieten van schitterende stuurwegen en een mooie omgeving, dus de dag was al geslaagd. Waarom dan nog effe 300km door de regen gaan rijden, niet voor m'n lol in ieder geval.
Dus maar via een flink stuk Peage terug waar we een idee krijgen van de inteligentie van een tolpoortbeambte aan de Franse Peage.
"Goedemiddag, ik wil graag voor mij en die ander 2 motorrijders afrekenen"
"Nee, dat kan niet"
"Ja, dat kan wel. Kijk, ik betaal u gewoon 3 maal 1 Euro 60."
Twee schaapachtige blikken vanuit tolhokje kijken me aan (jawel, er passen er 2 in) en ze gaan met z'n 2-en op een kladblaadje uit staan rekenen hoeveel 3 maal 1 Euro 60 is.
Ik geef 5 Euro en we willen alledrie tegelijk onder de slagboom door.
"Non, non, een voor een!"
Prettige dag verder, gaaaasss, doei!
We komen zo rond 16.00 aan in 't hotel en zien dat we bepaald niet de enigen zijn die de route afgebroken hebben. De parkeerplaats staat al aardig vol en loopt in een rap tempo voller. D'r zijn toch nog 8 helden (of kunnen ze gewoon geen beslissingen nemen? ;-) ) die de hele rit van vandaag in de zeikende regen af maken. De laatste komen rond 22.00 binnen. Sorry voor de wat wazige foto, ik zat al om 16.00 aan 't bier weet je nog?
|
Weer een gezellig avondje in 't hotel trouwens, aantal dames op vrijgezellenfeest wipten even langs. Voor 1 Euro 50 mocht de a.s. bruid gezoend worden. Er zijn Opkikkers die onder een zoentje verstaan: Vol op de bek! Ben nog steeds benieuwd naar wat de mogelijkheden voor 10 Euro waren....
D'r worden trouwens tijdens de toer geen motoren meer gewassen!
Martin wast zondag voor vertrek z'n motor. > Maandag spoelen we weg.
Martin wast dinsdagavond z'n motor. > Woensdagmiddag spoelen we weg.
Ik zie een verband hier....
Maar OK, na nog wat opdrogende wegen 's ochtends, 's middags niks dan zon en schitterend strak, droog, bochtig asfalt! Alleen tussen de middag nog een druppeltje, maar die tijd hebben we maar even gebruikt om een Strammer Max weg te werken.
|
Verder, de route van vandaag was er een om in te lijsten, schitterende wegen in een prachtige omgeving. Heel veel afwisseling, snelle stukken, geitenpaadjes, alles zat er in.
|
Heel mooi plekkie onderweg langs een smal weggetje. Wat oude vervallen gebouwtjes met wat resten van werktuigen binnen. Leek een oude watermolen te zijn.
 > |
 |
Lag nog een voorwiel van een Honda binnen ook.
|
Momentje van rust en bezinning in deze inspirerende omgeving.
|
Vandaag was 't Donderdag 1 Mei, Dag van de Arbeid in Duitsland. Nou zou je zeggen: "Ga dan werken". Nee, de Duitsers in het Schwarzwald gaan dan in groepen met flessen bier bij zich op straat lopen in de middle of nowhere. Gewoon een stuk weg van 10km tussen 2 dorpjes en dan kom je ineens van die groepjes Duitsers tegen midden op de weg. Effe uitkijken dus.
Na aankomst in 't hotel stonden ook vandaag traditiegetrouw de grote Duitsche Bieren weer te wachten, net als het prima diner. (al blijken er toch mensen te zijn die wat ingredienten van thuis menen toe te moeten voegen aan de Duitse keuken)
|
Vandaag weer een geheel droge en zonnige dag, op soms wat nat asfalt in de ochtend na. Vandaag rijden we vrijwel de gehele dag in de Vogezen, wat z'n tol op de banden blijkt te eisen. Heel goed, maar wel enorm ruw asfalt. Terwijl vorig jaar na de toer m'n banden net tot over de helft versleten waren kunnen ze nu na de toer meteen vervangen gaan worden.
Ook was vandaag niet echt de dag voor de GPS rijders. Om een of andere reden kregen de GPS rijders op een paar plekken een wat 'alternatieve route' voorgeschoteld. (Was dit toch een hint van de Mogelijkmakers om toch vooral ook op de rol te blijven kijken en GPS uitsluitend als hulpmiddel te zien?) Het langste stuk 'alternatieve route' hebben Twan en ik samen afgelegd omdat even daar voor het groepje van Mogelijkmakers Martin en Erik ons inhaalde en Martin daar bij aanhaakte. Heb ze nog even in zicht gehouden (mijn definitie van volgen....) maar daarna besloten ze bij de volgende koffiestop wel weer te zien. Twan en ik hebben vervolgens wat meer van de binnenlanden van de Vogezen gezien dan in de oorspronkelijke route voorzien was.
|
Even nadat we de verharde weg weer hebben terug gevonden en daar nog net een kudde schapen kunnen ontwijken (waarvan er een mank loopt, close-encounter met Opkiktoerder?), vinden we ook Martin en de rest van de Opkiktoerders weer, die dan ondertussen al gegeten hebben. We hebben dus toch een aardig eindje om gereden....
|
Na aankomst in het hotel in Pirmasens, goh, alweer:
|
Na het diner 's avonds uiteraard de afscheidsspeech van mede Mogelijkmaker Ronald waarin wat tipjes van de sluier worden opgelicht over de Afkiktoer 2008, Opkiktoer 2009 en Afkiktoer 2009.
|
Goed te horen dat er voldoende plannen zijn en er heeeele leuke opties in "haalbaarheids-onderzoek" zijn. Ik ga niet in op die opties, dat laat ik aan de Mogelijkmakers zelf over wanneer de tijd daar is.
Vandaag was burnout dag geloof ik:
-Opkiktoerder maakt burnoutje voor wachtende Duitse auto met keurig echtpaar. Gezichten in die auto: onbetaalbaar.
-Opkiktoerder maakt burnoutje in de schapenstront voor weeral een Duitse auto. Heb niet gezien hoe de voorkant van die auto er uit zag, maar kan me d'r iets bij voor stellen.
Vandaag rijden we met mooi zonnig weer door de Pfalz en Eifel weer naar huis.
Helaas begint de dag net effe wat minder mooi omdat we binnen een kilometer of 40 vanaf het vertrek ineens een motor links in de sloot zien liggen. Ik kijk om en zie een Nederlands kenteken.... shit, da's dus iemand van ons. Omgedraaid en het blijkt inderdaad een mede Opkiktoerder te zijn die tijdens een inhaal aktie uit heeft moeten wijken omdat een auto ook plotseling besloot in te gaan halen. Gelukkig geen persoonlijk letsel, maar wel een Kawa die niet echt rijdbaar meer is....
Een stukje verderop staat de volgende pechvogel bij een terras tegen een bruggetje te leunen met een gebroken sleutelbeen. Gewoon een klein schuivertje op een bruggetje maar net effe verkeerd terechtgekomen....
Verder gelukkig geen pechgevallen meer tegengekomen en ik hoop dan ook dat het op de laatste dat hiertoe beperkt is gebleven.
Was verder wel weer een schitterend stukkie sturen huiswaarts. We hebben de route gevolgd tot Aken en zijn vandaar via de A4 en A76 naar Heerlen gereden. Dus nog een klein stukkie laag kunnen vliegen op de Autobahn, al was 't redelijk druk. Ow, wat valt dat weer tegen als je dan na zo'n schitterend weekje weer op de Nederlands wegen terug komt. Dit gaat weer even duren om er aan te wennen dat je gewoon kilometers lang rechtdoor rijdt.....
Mogelijkmakers Martin, Ronald en Erik: Enorm bedankt voor wederom een weekje enorm genieten van schitterende routes, heerlijk stuurwerk, een mooie omgeving, goed eten en drinken en een prima gezelschap!
Verder natuurlijk alle andere Opkiktoerders, en met name toergenoten Twan en Martin bedankt voor de gezelligheid!
Allemaal tot volgend jaar, ga d'r zeker weer bij zijn!